0
0
Przedsiębiorcy którzy prowadzą swoją własną działalność gospodarczą, bardzo często spotykają się z sytuacją, w której dana czynność nie wymaga wystawienia faktury, lecz powoduje powstanie obowiązku odprowadzenia podatku. W takim przypadku jeszcze kilka lat temu wykorzystywano faktury wewnętrzne. Obecnie pojęcie to już nie funkcjonuje w obiegu gospodarczym, ponieważ zostało zastąpione dokumentem wewnętrznym opodatkowania. Jednak wciąż jest używane w języku potocznym. Czym więc jest faktura wewnętrzna i co warto o niej wiedzieć? Podpowiadamy.
Czym jest faktura wewnętrzna?
Faktura wewnętrzna to dokument księgowy, który stosowany był do grudnia 2013 roku. Obecnie został zastąpiony dokumentem wewnętrznym opodatkowania. Wykorzystuje się go w przypadku kiedy dana sytuacja nie wymaga wystawienia faktury, lecz spowodowała powstanie obowiązku odprowadzenia podatku. Dotyczy to na przykład sytuacji, w której firma wykonała nieodpłatną usługę lub doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia jakiegoś towaru.
Dokument ten więc ma służyć jako podstawa zapisów księgowych. Dodatkowo ułatwi wykonywanie niezbędnych obliczeń, a w przyszłości będzie dowodem konkretnych zapisów umożliwiających również odtworzenie pewnych informacji. Więcej o fakturze wewnętrznej dowiemy się z artykułu: https://pragmago.pl/porada/faktura-wewnetrzna-czym-jest-i-kiedy-mozna-ja-wystawic/.
Jakie dane powinny znajdować się w fakturze wewnętrznej?
Warto ustalić w firmie jednolity wzór dokumentu wewnętrznego opodatkowania, ponieważ pozwoli to zachować porządek w księgowości, a także usprawni dostęp do tych informacji w przyszłości. Powinny znaleźć się w nim dane takie jak data wystawienia dokumentu, a także data przekazania towaru lub świadczenia usługi, numer identyfikacyjny oraz dane strony transakcji, a także informacje o jej przedmiocie.
Istotą takiego dokumentu jest jednak informacja o opodatkowaniu, a więc podstawa opodatkowania, stawka podatku, a także jego wartość. Na fakturze wewnętrznej nie znajdują się natomiast informacje dotyczące wysokości transakcji, ponieważ z założenia jest to dokument dotyczący świadczeń nieodpłatnych.
Jego charakterystyczną cechą jest również fakt, iż nie ma on odbiorcy, ponieważ podatnik wystawia fakturę dla własnych potrzeb, aby w razie konieczności móc udowodnić opłacenie podatku VAT. Do takiego dokumentu można dodać również dane o kursie według którego przeliczono kwoty zawarte w fakturze, jeżeli transakcja została zawarta w obcej walucie.
